Επίσκεψη στο Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων και στο Λαογραφικό Μουσείο

Την Τρίτη, 12/3/2013, οι Β και Γ τάξεις του σχολείου μας πραγματοποίησαν εκπαιδευτική επίσκεψη στο Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων, στο Μαυροχώρι Καστοριάς, ένα μουσείο την ιδέα του οποίου συνέλαβε πριν 27 χρόνια ο δάσκαλος Δημήτρης Παναγιωτίδης και η οποία απέκτησε σάρκα και οστά στο τέλος του 2009. Περνώντας το κατώφλι του πανέμορφου νεοκλασικού, το οποίο βρίσκεται στην είσοδο του Μαυροχωρίου, είδαμε την αναπαράσταση ενός παραδοσιακού γάμου, με πρωταγωνιστές…κέρινα ομοιώματα.. Ακόμη και ο παπάς που στέκεται στη γωνία και κρατά το ευχολόγιο ήταν κέρινος, κι ας έμοιαζε τόσο αληθινός με τα φυτευτά μαλλιά και γένια του.

Στο δεύτερο όροφο του πρώτου κτιρίου, είδαμε σκηνές από τη καθημερινή ζωή σε διάφορα δωμάτια, όπως τον κύκλο του μαλλιού. Στο διπλανό δωμάτιο βρίσκονταν ο παππούς, η γιαγιά και τα εγγόνια γύρω από το τζάκι, με τον παππού να διαβάζει εφημερίδα, τη γιαγιά να πλέκει, το αγοράκι να διαβάζει παραμύθι και το κοριτσάκι να μαθαίνει αριθμητική, κρατώντας κονδύλι. Παραδίπλα, στον καλό οντά, ήταν σε εξέλιξη ένα προξενιό, το οποίο μάλλον είχε πετύχει, γιατί οι προξενητάδες είχαν σηκωμένα τα ποτήρια με το κρασί.  Στον ίδιο όροφο υπήρχε και το δωμάτιο με τη μητέρα που φασκιώνει το μωρό και το κοιμίζει στην παλιά ξύλινη κούνια, ενώ ο φύλακας άγγελος του σπιτιού βρίσκεται εκεί και χαμογελά. Πήγαμε και στο υπόγειο του πρώτου κτιρίου με τον κύκλο του ψωμιού και του τρύγου για να δούμε το ζυμωτήρι και τον φούρνο με ξύλα, στο οποίο η γιαγιά έψηνε ψωμί. Παραδίπλα η νοικοκυρά μαγείρευε και ακριβώς πίσω της άλλη μια κυρία άνοιγε φύλο στο τραπέζι της παλιάς κουζίνας.

Το καλύτερο σημείο του μουσείου ήταν ίσως η αυλή του, η οποία ξαναζωντανεύει την πλατεία του Μαυροχωρίου έτσι όπως ήταν πριν πολλά χρόνια. Περιμετρικά της πλατείας είδαμε μαγαζάκια με πολύχρωμες προσόψεις και επαγγέλματα που χάθηκαν στο χρόνο. 

Στο δεύτερο όροφο στου δεύτερου κτιρίου, θαυμάσαμε τα αρχοντικά της Καστοριάς, έργα του 83χρονου Καστοριανού καλλιτέχνη κ. Πειστικού, φτιαγμένα με μεράκι και λεπτομέρεια από γύψο. Στο υπόγειο του δευτέρου κτιρίου είδαμε το προϊστορικό και νεολιθικό τμήμα, το οποίο παρουσιάζει τη ζωή εκείνης της εποχής. Το σκηνικό συνθέτουν μια σπηλιά με λίμνη μπροστά της, με τους αρχανθρώπους να κυνηγούν, να ψαρεύουν, να κοιμίζουν τα μωρά και να μπαίνουν στα σπίτια τους στο λιμναίο οικισμό.

Η εκδρομή περιλάμβανε και επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο της Καστοριάς, που στεγάζεται στο Αρχοντικό Αϊβάζη, στο Ντολτσό. Μας εντυπωσίασε ο πλούσιος διάκοσμος του δοξάτου, τα ζεστά φιλόξενα δωμάτια, οι παλιές φωτογραφίες, ο καλός οντάς, το μαγαζάκι όπου ράβονταν τα αποκόμματα γούνας με το βελόνι, καθώς και τα εφόδια των υπογείων. Μεταφερθήκαμε έτσι νοερά στο παρελθόν, μαθαίνοντας πλήθος στοιχείων για τον πολιτισμό και την ευμάρεια των κατοίκων της Καστοριάς.